Vrij zijn

Het enige wat ik wil doen is slapen. Mijn ogen dicht doen en wegglijden in de donkere dieptes van mijn eigen dromen. Het maakt niet uit of het dag of nacht is, ik wil alleen maar slapen. Ik heb er alles voor over om dat te kunnen doen; het eten overslaan, niet meedoen met de activiteiten en groepsbijeenkomsten, ik praat niet eens met iemand. Ik ga heel ver om met rust gelaten te worden en ongestoord uur na uur te slapen, zelfs een gevecht om daardoor afgezonderd te worden.

Comfortabel is het niet op het dunne harde matras maar het enige wat ik hoef te doen is mijn ogen te sluiten en te dromen. Waarom? Alleen dan ben ik vrij, dan verlaat ik dit gebouw en ren zo hard mogelijk weg. In mijn dromen is alles veel echter dan in de realiteit. De grijsheid verdwijnt, het dunne laagje dat alles wazig maakt smelt. De kleuren zijn feller en de geuren ruiken beter in mijn droomwereld. Grappig hoe dichtbij de vrijheid dan is terwijl hij als ik wakker ben zo onbereikbaar voelt.

Ik drink een biertje met mijn beste vrienden op het strand, het vocht is bitter en het zand nog warm van de ondergaande zon. Ik omhels mijn moeder en ruik mijn jeugd in haar nek, rondom mijn enkels voel ik de zachte haren van mijn hond Ollie. Ik kus de liefde, op haar lippen en in haar nek, zo proeft vrijheid. Maar alleen in mijn dromen, dan ben ik vrij.

Dear diary...

Vrij zijn

Veel liefs, Adinde

My diary