Back to school!

Morgen beginnen de lessen op school weer. Het schooljaar in Bolivia werkt trouwens precies andersom: in december/januari is de zomervakantie en in juni/juli de wintervakantie. Eigenlijk hadden we vorige week al moeten beginnen maar en passant was het een week uitgesteld; iets met dat de administratie afdeling er nog niet klaar voor was. Kan gebeuren! In ieder geval beginnen we dus morgen weer en ook al doe ik dit werk als lerares al een paar jaar toch voel ik het nu dat ik dit schrijf weer: zenuwen. Morgen zal ik weer voor klas staan na twee maanden vakantie.

Lesgeven is een beetje zoals fietsen: als je het een tijdje niet hebt gedaan twijfel je toch even of je weer je evenwicht kan vinden. Of zoals schaatsen, dat je maar hoopt of je enkels het zullen houden. Of zoals verliefd worden na een gebroken hart, of wraak nemen als je een tijdje niet gekwetst bent. En ook nu vraag ik me dus af of ik morgen mijn evenwicht en sterke enkels zal kunnen vinden. Het is niet hetzelfde werk als kantoorwerk. Naar kantoor kan je nog met een kater of liefdesverdriet maar op een school zien tieners recht door je heen. Zo ook met zenuwen. Het voelt toch een beetje naakt zo voor een klas te staan. Soms denk ik dat acteurs hetzelfde voelen: je moet een rol spelen en dan hopen dat het publiek je gelooft.

Maar waar een publiek in een theater nog beleefd zal klappen aan het einde van je opvoering zullen pubers dat zeker niet doen. Ze zullen misschien beleefd opstaan en je binnen een seconde vergeten, alweer verdiept in de dagelijkse school roddels en het huiswerk van het volgende vak. In het ergste geval zullen ze er doorheen praten en niet opletten en in het beste geval zullen ze vragen hoe mijn vakantie is geweest. Het is nu de avond van te voren dat ik dit schrijf en ik weet nu al dat ik morgen rond half twee ´s middags dit gevoel alweer zal zijn vergeten en toch helpt die wetenschap me nu niet. Raar is dat; zenuwen zijn niet voor de gek te houden, net als pubers.

Dear diary...

Back to school!

Veel liefs, Adinde

My diary