Dag van de doden
Je ging dood op de dag van de doden.
Het was een dag waarop de doden
zich aan levenden openbaren.
Voor even konden geesten negeren
dat ze vergeten waren.
Het was een moment waarop de doden
en de levenden
zich gelijk wanen.
De dag van de doden
was een feestdag voor bloemenverkopers
en zij voorzagen een fortuin.
Ik tooide je haar met bloemen; roze, rood en geel,
je haar knisperde vergeeld
onder mijn vingers.
Het skelet van je leven scheen
door je huid heen.
Je ging dood op de dag van de doden.
Het was een dag waarop ik je nog
voor even vast kon houden.
Overige gedichten
- Ik vond je2018-12-01
- Geluk2018-11-24
- Ik denk aan niets2018-11-01
- De Onmogelijke Taak2018-10-21
- Schaamte2018-10-07
- Liefde2018-09-09
- Je breekt me2018-09-02
- Herhalen we samen dit leven2018-08-31
- Niets2018-08-05
- Loslaten2018-07-29
- Moment2018-05-31
- Stoel2018-05-13
- Zonder angst2018-05-05
- Perspectief2018-04-30
- cliché2018-04-22
- Pirai2018-04-14
- Wachten2018-04-07
- Ik leef alleen in mijn hoofd2018-03-25
- Cartagena Colombia2018-03-18
- Een zakje geluk2018-03-13
- In gesprek2018-03-05
- In gesprek2018-03-05
- Oud2018-02-25
- parkperikelen2018-02-17
- Weerzien2018-02-09
- Tijd2018-02-06
- oude liefde roest niet2018-01-30
- Bolivia2018-01-23
- Rouwstoet2018-01-15
- Wandelen2018-01-09
- Licht2018-01-02
- Ik leef door2017-12-26
- Kinderwensen2017-12-12
- Rusteloos2017-12-12
- Gewoon zijn2017-12-08
- Ik wil2017-12-02
- De magnetron2017-11-25
- Dag van de doden2017-11-13
- Kistje met angsten2017-11-01
- Dingen die ik weet…2017-11-01
- Onvoorbereid op weg2017-11-01
- Zomer in de stad2017-10-25
- Genève, Genève2017-10-25
